متاسفانه فضای مجازی متعلق به رقبای «مسعود پزشکیان» رئیس‌‌جمهور منتخب و حتی بعضی نشریات مکتوبشان، برخلاف توصیه‌های بزرگان که گفته‌اند رقابت‌های دوران انتخابات باید به رفاقت تبدیل شود، حملات شدیدی را علیه او سازمان‌دهی کرده‌اند.

بیانات کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری، گواه توانایی‌ها و تفکرات و حوزه اندیشه آنان است. ممکن است بیانی در قالب زیبا و مردم‌پسند، آراسته به جملات و کلمات دلپسند در یک لحظه، آثار نیکویی در ذهن‌ها بگذارد اما تعمق و دقت، به همراه مراجعه تاریخی و تجربی معلوم می‌دارد که آیا مشک، بو و خاصیتی دارد یا آنکه فقط عطار از آن سخن می‌گوید.

مسعود پزشکیان در آخرین فرصت از کوتاه کردن دامنه تبعیض‌ و تحقیر و تحریم سخن گفت.

گویید رییس‌جمهوری اختیار ندارد. دولت است که لوایح توسعه را تهیه می‌کند و با نخبگان جامعه می‌تواند کار را در مجلس هم پیش ببرد. اعتقاد دارم الان وقت این است که به تشریح عملکرد دو رقیب بپردازیم و مردم بدانند به چه کسانی رای نمی‌دهند.

بردن ایران به فصل هفتم منشور ملل متحد و قطعنامه های تحریمی که کمر ایران را شکست و روزگار ایرانیان را سیاه کرد، کارنامه واضح و انکار ناپذیر جلیلی است و اگر ظریف هیچ کار و کارنامه ای جز این نداشته باشد که همه این قطعنامه ها را به دست خود شورای امنیت لغو کرد، این افتخار و خدمت بزرگ او را بس؛ خاصه آن که حتی ترامپ را نیز نتوانست این قطعنامه ها را احیا کند.

مسعود پزشکیان اعلام کرد: «دو راه پیش رو داریم؛ راه اول، راهی است که ما را به اینجا رسانده و را دوم تغییر و اصلاح مسیر گذشته است.»