احسان هوشمند گفت: در سال‌های ابتدایی انقلاب سرداران(گروه های با نفوذ در سیستان و بلوچستان) از مناسبات ارتباطی و اجتماعی شرق کشور حذف و مولوی ها جایگزین آنها شدند.

روزنامه اعتماد نوشت: چای‌های دپو شده سال ۸۶ طبق مصوبه دولت باید کمپوست شود، اما مقادیری از آن با اسکورت و مراقبت خاص خارج شد و اگر بدون ضابطه صادر شود که شواهد نشان می‌دهد بدون در نظر گرفتن دستورالعمل‌ها در حال انجام است.

حسن رحیم‌پور ازغدی با اشاره به پرونده فساد چای دبش گفت: مادر من هنگام شهادت فرزندانش گریه نکرد اما از این موضوع متأثر شد!چرا کسی پاسخگو نیست که این اختلاس‌ها چطور صورت می‌گیرد؟

نوبخت در پاسخ به اظهارات سخنگوی هیات رئیسه مجلس، گفت: چون درخواست فرمودید که صریح و شفاف منابع مالی سه ساله دوره برجام اعلام شود، نمودار منابع وصولی دولت ناشی از ارز صادرات نفت جهت استحضار تقدیم می‌شود.

روزنامه کیهان نوشت: کسانی که نظارت استصوابی را رد می‌کنند آیا خودشان حاضر هستند در امر ازدواج به هر نامزدی جواب مثبت بدهند یا این که برای احراز صلاحیت فلان نامزد دست به تحقیق می‌زنند؟

روزنامه کیهان نوشت: آزادی، آزادی بیان و… در همه جای دنیا محدود است و مشروط به خطوط قرمز کاملاً مشخص. البته جنس خط قرمزها فرق دارد. در غرب قرآن‌سوزی آزاد است اما نزدیک شدن به هولوکاست بدترین عواقب را دارد. در ایران برعکس، کسی به خاطر آزادی بیان حق قرآن‌سوزی، توهین به مقدسات و… را ندارد اما در بسیاری از موارد دیگر آزادی‌های واضح و مبرهنی وجود دارد.

رویداد۲۴ نوشت: رقم فساد چای دبش بسیار بزرگ است و به تبع آن انتظار می‌رود دامنه افشاگری‌های آن تا اطلاع ثانوی ادامه داشته باشد. در آخرین افشاگری درباره این پرونده، نامه‌ای به قلم اکبر رحیمی مدیرعامل شرکت چای دبش خطاب به ابراهیم رئیسی منتشر شده که جزییات جالب توجهی دارد؛ از جمله بخشی که مشخص شده رحیمی به کار صادرات قیر هم مشغول است!

حکم حبس ابد حمید نوری را در دادگاه تجدید نظر سوئد تأیید شد.

عضو پیشین مجلس خبرگان رهبری گفت: ۶ سال مشاور ریاست جمهوری آقای خامنه‌ای بودم. آنها را یادشان رفته، همین که من یک زاویه‌ای دارم، یک فکر مستقلی برای خودم دارم که شرایط حاضر را قبول ندارم، من را رد صلاحیت می‌کنند.

محمدتقی فاضل میبدی گفت:‌ یک نظام فرهنگی که حساسیتش به موی هنرمند باشد نه به پیام برآمده از آثار هنری، اصل هنر و…نشان می‌دهد درکی از فرهنگ و کتاب و هنر وجود ندارد. اگر قرار باشد در این مملکت جلوی انتشار کتاب شفیعی‌کدکنی را که یک انسان فرهیخته، بزرگ، دانشگاهی و دانشمند است، گرفته شود باید فاتحه فرهنگ را در این کشور خواند.