شنبه, ۶ مرداد ۱۴۰۳ /
به گزارش مشرق، احمدحسین شریفی، مدرس سطوح عالی حوزه علمیه قم مطلبی با عنوان هدیه نوروزی ابن‌سینا را در کانال خود در ایتا منتشر کرد و نوشت: رسم هدایای نوروزی از دیرباز در فرهنگ ایرانیان وجود داشته باشد و آنگونه که از شاهنامه و تاریخ بیهقی به دست می‌آید در اغلب قریب به اتفاق موارد […]
به گزارش مشرق، احمدحسین شریفی، مدرس سطوح عالی حوزه علمیه قم مطلبی با عنوان هدیه نوروزی ابن‌سینا را در کانال خود در ایتا منتشر کرد و نوشت:
رسم هدایای نوروزی از دیرباز در فرهنگ ایرانیان وجود داشته باشد و آنگونه که از شاهنامه و تاریخ بیهقی به دست می‌آید در اغلب قریب به اتفاق موارد این هدایا از نوع مادیات و امور دنیوی بوده است.
در عین حال، هدایای نوروزی برخی از فیلسوفان و حکیمان متفاوت بوده است. به عنوان مثال، ابن‌سینا با استفاده از فرصت عید نوروز تلاش می‌کند تا به یکی از بزرگان، هدیه‌ای از جنس دانش و آگاهی و حکمت تقدیم کند. وی رساله‌ای در تفسیر و تشریح معانی و مقاصد حروف مقطعه قرآن کریم می‌نگارد و آن را به عنوان هدیه‌ای نوروزی به شخصی به نام «الشیخ الامیر السید ابی‌بکر محمد بن عبدالرحیم» تقدیم می‌کند.
خود وی در مقدمه کتاب در بیان دلیل چنین کاری می‌نویسد:
اولاً، از هدایای دنیایی و مادی چیز مناسبی که شایسته جایگاه الشیخ الامیر و گنجینه گران‌بهای او باشد در بساط نداشتم؛
و ثانیاً، حکمت، به ویژه حکمت الهی، را برترین هدیه و شریف‌ترین تحفه می‌دانم.
به همین دلیل، رساله‌ای در موضوع کشف اسرار و رموز حروف مقطعه‌ای که در ابتدای برخی از سوره‌های قرآنی آمده است می‌نگارد و آن را به رسم هدیه نوروزی تقدیم الشیخ الامیر می‌کند. این رساله با عنوان «الرساله النیروزیه» هم‌اکنون در اختیار علاقمندان قرار دارد.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.