یکشنبه, ۱۱ شهریور ۱۴۰۳ /
محمدصادق فتح اللهی – دکترای جامعه شناسی توسعه اجتماعی
خبر ناگهانی و بهت آور بود … اسماعیل هنیه که برای شرکت در مراسم تحلیف ریاست جمهوری آقای دکتر پزشکیان به ایران سفر کرده بود، در تهران ترور شد…کسی را یارای باور کردن نبود … هرکسی با هر گرایش و سلیقه ای از شنیدن این خبر بهت زده میشد … مگر چنین چیزی ممکن بود … آنهم در تهران که لقب قلعه امن بخود گرفته و ایران اسلامی که در محاصره اقیانوسی از تلاطم و توطئه و آتش بسر برده، همواره از امنیت برخوردار بوده است و اساسا یکی از پندارهای عموم مردم اینست که اگر گرانی هست و ناکارآمدی در نظام اداری مشاهده میشود واگر بعضا دچار عدم شایسته سالاری در برخی حوزه ها هستیم ( عموما در بخش اداری و اجرایی و صنعتی کشور) اما برعکس در حوزه های صنایع دفاعی و امنیتی وفرماندهی در حد بالایی از شایستگی و کارآمدی بسر می بریم و این گزاره مورد تایید دوستان و منتقدین و حتی اغیار و بیگانگان است. حال با این مقدمه چند ملاحظه مورد تاکید است.۱- یک عملیات ترور، هر چقدر هم پیچیده و از حیث اجرا بسیار مشکل باشد، در هیچ کجای جهان بعنوان یک اقدام نظامی و اطلاعاتی ارزشمند و متهورانه شناخته نشده و هرگز قابل دفاع و احترام نیست. برخلاف آن اقدامات نظامی کلاسیک و یا چریکی در هر سطحی مورد تقدیر و ارزش گذاری است. خاصه که هدف ترور، یک شخصیت عالیقدر و مورد احترام و یک مجاهد با سابقه در جبهه مقاومت نظیر شهید اسماعیل هنیه و از تبار شهید سلیمانی و ابوالمهدی المهندس و عماد مغنیه و سردار همدانی باشد. لذا طبیعی است که موجی از انزجار از سوی آزادیخواهان و افکار عمومی جهانیان با هر دین و ایدئولوژی برمی‌خیزد که بسامد آن کاخ ستم دژخیمان صهیونیست و باند جنایتکار نتانیاهو را ویران خواهد کرد و آن روز چندان دور نیست.