سه شنبه, ۹ مرداد ۱۴۰۳ /
انتظار استقرار وزرا و مدیرانی را داریم که دستی در آتش داشته باشند. در واقع به مدیران لایق نیاز داریم که به نیازهایی که برشمردم، توجه داشته باشند.
صداقت جباری، خوشنویس و طراح گرافیک در گفتگو با ایلنا، با اشاره به ضرورت‌های شکل گیری اقتصاد هنر بر اساس سبقه تاریخی هنر در ایران و مقایسه آن با کشورهای حاشیه خلیج فارس، گفت: «در حوزه خلیج فارس، توجه ویژه‌ای را راجع به هنر و فرهنگ می‌بینیم. استعدادهای ایرانی، در این کشورها بسیار مورد توجه قرار می‌گیرند. در حاشیه خلیج فارس، به اندازه ایران، سابقه تاریخی و استعدادهای بزرگ و جوان در زمینه خلق آثار هنری وجود ندارد. به همین دلیل، به سراغ هنرمندان ایرانی می‌آیند.»
این مدرس دانشگاه با طرح اینکه باید از خود بپرسیم که امکانات داخلی متناسب با هنر ایران و استعدادها است، افزود: «هنرمندان ایرانی، بدون داشتن اسپانسر مالی و با اتکا به توانمندی‌های خود از سطوح محلی به سطوح بین المللی صعود می‌کنند. کشور ما دارای ظرفیت‌های زیادی در خلق آثار هنری با تکیه بر تاریخ و فرهنگ خود است. این در شرایطی است که کشورهای حوزه خلیج فارس، چنین ظرفیتی را ندارند و با کارنامه هنرمندان ایرانی، نام خود را در برگزاری حراجی‌های معروف جهان مطرح می‌کنند.»
به گفته این مدرس هنر خوشنویسی، «شرایط ظهور و بروز هنرمندان ایرانی به دلیل مشکلات اقتصادی فراهم نیست. هنرمندان بزرگ و بسیار با استعداد و جوانی را داریم که باید برای تامین امکانات اولیه خلق آثار، مورد حمایت قرار گیرند. البته ابزارهایی مانند صندوق اعتباری هنر وجود دارد اما چون مشکلات اقتصادی در کلان وجود دارند، کمک‌ها و اعتبارات چشمگیر و موثر نیستند و انتظارات هنرمندان را برآورده نمی‌سازند.»
این پژوهشگر هنر و خطاطی، با بیان اینکه باید پرسید هنر به چه میزان در این کشور اهمیت دارد، ادامه داد: «همیشه می‌گویم که هنر زمانی ارج پیدا می‌کند و در سبد خرید مردم قرار می‌گیرد، که مسئولان و بزرگان کشور، برای خرید آثار هنری و بردن آن‌ها به خانه‌های خویش، وارد بازار شوند. چنانچه اثر هنری در سبد خرید اصحاب تصمیم گیری قرار گیرد، می‌توان به جای گرفتن هنرمندان و آثارشان، در ساحت زیست عمومی، امیدوار شد. نام هنرمندان و اساتید ایرانی بارها در سطح بین المللی تکرار شده است. این ظرفیتی است که بتوان با آن، برای کشور ارز آوری کرد.»
صداقت جباری در پاسخ به این پرسش که توجه دولت‌ها به هنرمندان و آثار هنری را در دولت جدید چگونه ارزیابی می‌کند، گفت: «تغییر دیدگاه‌ها در وزارت فرهنگ و ارشاد را باید مورد استقبال قرار داد؛ چرا که هنرمندان ما به لحاظ معنایی با وزرای این حوزه ارتباط تنگاتنگی دارند. انتظار استقرار وزرا و مدیرانی را داریم که دستی در آتش داشته باشند. در واقع به مدیران لایق نیاز داریم که به نیازهایی که برشمردم، توجه داشته باشند.»
این مدرس دانشگاه در پاسخ به این پرسش که گزینه‌های مطرح شده برای وزارت فرهنگ و ارشاد دولت چهاردهم مانند احمد مسجد جامعی، عباس صالحی و محمد مجتبی حسینی چگونه و بر اساس چه ویژگی‌های مدیریتی برای هنرمندان قابل ارزیابی هستند، مطرح کرد: «نام‌هایی که مطرح شده اند، نسبت به گذشته سوابق فرهنگی دارند و نزد اهالی فرهنگ و هنر شناخته شده هستند؛ مانند آقای مسجد جامعی که به سبب سوابق دیرینه‌شان شناخته شده هستند. آقای محمد مجتبی حسینی را به عنوان معاون گذشته امور هنری وزارت ارشاد می‌شناسیم.»
این مدرس هنر افزود: «آقای عباس صالحی هم در مقام وزیر اسبق فرهنگ و ارشاد کشور شناخته شده هستند. اسامی دیگری هم مطرح شده اند. اما در هر حال، انتظار جامعه هنری کشور این است که افراد آگاه و جوان به وزارت فرهنگ و ارشاد بیایند. در سوابق برخی از گزینه‌های مطرح شده برای این وزارتخانه، تجربه و پختگی وجود دارد. آقای محمد مجتبی حسینی هم جوان هستند و هم پختگی مناسبی دارند. قاعدتا افراد جوان، به خیلی از اتفاقات نگاه‌های روزآمدتری دارند؛ امیدوارم با حضور چنین افرادی در دولت، اهداف مقدس هنرمندان محقق شود تا آن‌ها زندگی هنری درشان استعدادهای خود و ظرفیت‌های تاریخی این کشور داشته باشند. اینگونه آن‌ها می‌توانند به اقتصاد کشور کمک کنند.»
