سه شنبه, ۹ مرداد ۱۴۰۳ /
من بر خلاف بسیاری از صاحبنظران که معتقدند عمده دلایل واگرایی، اقتصادی است، معتقدم عمده دلایل این مشکل، اجتماعی و فرهنگی است. من معتقدم در مرحله اول، مسائل اجتماعی و فرهنگی باعث واگرایی شده و دلایل اقتصادی در رتبه دوم قرار دارد. این موضوع را به راحتی می‌توانید از نوع رای دادن مردم هم متوجه شوید. اتفاقا آن ۲، ۳ کاندیدای محترمی که بیشتر وعده‌های اقتصادی دادند، کمتر موفق به جذب آراء مردمی شدند و در همان مرحله نخست حذف شدند و اتفاقا ۲ نفری که کمتر وعده اقتصادی دادند بیشترین رای را اوردند و دکتر پزشکیانی که اصلا وعده اقتصادی نداد به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد. عمده شعار‌هایی که آقای پزشکیان در طول مناظره‌ها و کمپین‌های انتخاباتی مطرح کرد از جنس فرهنگی و اجتماعی بود و مردم نیز همین را می‌پسندیدند که رای دادند.
فرارو- با وجود آن که مدت زیادی تا آغاز به کار رسمی دولت چهاردهم باقی نمانده است، اما همچنان برخی تحلیلگران سیاست داخلی کشور معتقدند نرخ افرادی که در دور اول و دوم انتخابات رای دادند و رای ندادند، پیام‌های روشنی را از سوی جامعه به دولت و حاکمیت داده است و باید به این پیام‌ها توجه کرد.
به گزارش فرارو، به اعتقاد برخی تحلیلگران، نوعی شکاف بین جامعه و ارکان سیاسی کشور دیده می‌شود که برای حفظ تعادل اجتماعی و بهبود عملکرد دولت چهاردهم، لازم است هر چه سریعتر راهکار‌هایی برای کاهش این شکاف و نزدیک‌تر شدن جامعه به دولت مورد توجه قرار گیرد.
با توجه به این شرایط پرسش‌هایی مطرح است از جمله این که نقش دولت چهاردهم در کاهش شکاف اجتماعی و سیاسی در کشور چقدر است و چه راهی برای کاهش این شکاف وجود دارد. ناصر ایمانی، تحلیلگر و فعال سیاسی اصولگرا در گفتگو با فرارو به این پرسش‌ها پاسخ داده است:
زخم کهنه
ناصر ایمانی به فرارو گفت: «در خصوص فاصله اجتماعی به وجود آمده در کشور ما که اصلا بحثی نیست. این موضوع یک زخم کهنه است که طی سالیان گذشته به وجود آمده و عمیق‌تر شده است. یعنی فاصله اجتماعی و سیاسی بین بخشی از مردم عزیز ما با حاکمیت عمیق شده است. این که آیا این دولت موفق خواهد شد این فاصله را تا حدودی کاهش دهد، بستگی به این دارد که دولت اول به شناخت دقیقی درباره دلایل این فاصله اجتماعی، برسد و به این نتیجه برسد که علل این فاصله اجتماعی چیست و چرا بخشی از مردم، یا منتقد جدی شده اند یا مخالف. اول باید دلایل این موضوع مشخص شود و بعد برنامه ریزی شود که در دراز مدت، این فواصل کمتر شود. قطعا دولت آقای پزشکیان می‌تواند در این زمینه موفق باشد، مشروط بر این که دلایل را مشخص کند.»
وی افزود: «هیچ نهادی در نظام جمهوری اسلامی ایران، امکان این که این فاصله‌ها را کم کند ندارد الا دولت. اگر بخشی از واگرایی موجود، دلایل اقتصادی باشد، یک دولت کارامد که بتواند به خوبی کشور را اداره کند، یا تقریبا به خوبی، کشور را اداره کند، موفق می‌شود مشکلات اقتصادی را کاهش دهد، بنابراین واگرایی‌ها کمتر می‌شوند. عوامل فرهنگی و اجتماعی زیادی هم درباره این واگرایی‌ها وجود دارد که اگر دولت به خوبی مورد شناسایی قرار دهد، می‌تواند فاصله را کاهش دهد، بنابراین، من به آقای دکتر پزشکیان خوشبین هستم که بتوانند این واگرایی را کاهش دهند.»
مشکلات اجتماعی و فرهنگی
این فعال سیاسی اصولگرا در ادامه افزود: «من بر خلاف بسیاری از صاحبنظران که معتقدند عمده دلایل واگرایی، اقتصادی است، معتقدم عمده دلایل این مشکل، اجتماعی و فرهنگی است. من معتقدم در مرحله اول، مسائل اجتماعی و فرهنگی باعث واگرایی شده و دلایل اقتصادی در رتبه دوم قرار دارد. این موضوع را به راحتی می‌توانید از نوع رای دادن مردم هم متوجه شوید. اتفاقا آن ۲، ۳ کاندیدای محترمی که بیشتر وعده‌های اقتصادی دادند، کمتر موفق به جذب آراء مردمی شدند و در همان مرحله نخست حذف شدند و اتفاقا ۲ نفری که کمتر وعده اقتصادی دادند بیشترین رای را آوردند و دکتر پزشکیانی که اصلا وعده اقتصادی نداد به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد. عمده شعار‌هایی که آقای پزشکیان در طول مناظره‌ها و کمپین‌های انتخاباتی مطرح کرد از جنس فرهنگی و اجتماعی بود و مردم نیز همین را می‌پسندیدند که رای دادند.»
وی افزود: «همین که مردم به رئیس جمهور اعتماد داشته باشند، موجب حل بخشی از این واگرایی‌ها می‌شود. تعدادی از حرکت‌های دیگر که رئیس جمهور و دولت ایشان باید در عرصه‌های فرهنگی و اجتماعی انجام دهند، می‌تواند شکاف و فاصله سختی که بین مردم و دولت و حاکمیت وجود دارد را کمرنگ کند و مردم احساس کنند که این دولت و حاکمیت متعلق به آنان است و حرف آنان را می‌شنود. همین که مردم احساس کنند به عنوان افراد غیر و بیگانه شناخته نمی‌شوند بسیاری از واگرایی‌ها را کاهش می‌دهد.»
مهار رادیکال‌ها
ایمانی در ادامه گفت: «درباره نقش سایر قوا و موانع قانونی احتمالی معتقدم نگرانی برای پیشرفت کار دولت آقای پزشکیان در تقابل با مجلس وجود ندارد، چون آقای دکتر پزشکیان روابط خوبی با مجلس دارد و خود، فرزند مجلس است. ایشان سالیان سال در مجلس حضور داشته و مجلسی‌ها را هم به خوبی میشناسد. آقای قالیباف به عنوان رئیس مجلس نیز نقش مهمی در این زمینه دارد و می‌تواند دولت و مجلس را هماهنگ کند. همچنین رهنمود‌های رهبری نیز مانع از این تقابل خواهد شد؛ بنابراین دولت و مجلس تقابل نخواهند داشت، مشروط بر این که افراطیون، اجازه دهند. افراطیونی که می‌گویم فقط متعلق به یک جناح نیستند و می‌تواند از جناح دیگری هم باشند. درواقع اگر افراطیون، اطراف دکتر پزشکیان را خالی کنند و از طرفی هم، افراطیون طی مقابل کنترل شده و رادیکال‌های هر دوجناح مهار شوند، دولت می‌تواند بدون مانع خاصی، به فعالیت خود ادامه دهد. همیشه رادیکال‌ها به یکدیگر خوراک می‌دهند و اگر رادیکال‌های یک طیف نباشند، رادیکال‌های طیف مقابل اصلا به وجود نمی‌آیند. پس باید تبادل آتش بین رادیکال‌ها را متوقف کرد و نباید بگذاریم رادیکالیسم در اداره کشور تاثیر گذار باشد. این موضوع هم در مجلس و هم در دولت حائز اهمیت است. هم اکنون برخی می‌گویند ما در مجلس تعدادی رادیکال داریم، اما پاسخ بنده این است که در دولت هم ممکن است داشته باشیم.»
