دوشنبه, ۱۱ تیر ۱۴۰۳ /
حمله تروریستی رژیم اشغالگر به دفتر امور کنسولگری ایران در اوایل آوریل سال جاری در دمشق، که طی آن شماری مستشار سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و غیرنظامیان سوری به شهادت رسیدند اولین حمله از نوع خود نبوده است.
در هفتم ژوئن ۱۹۸۱، اسرائیل یک حمله هوایی موسوم به عملیات “اپرا” یا “بابل” انجام داد که منجر به انهدام رآکتور هسته‌ای تموز شد که در حال ساخت در جنوب شرق پایتخت عراق بود و طی آن ۱۰ سرباز عراقی و یک تکنسین فرانسوی، که در واقع مزدور سازمان جاسوسی اسرائیل بود، کشته شدند.
در اوایل اکتبر ۱۹۸۵، جنگنده‌های اسرائیلی در چارچوب عملیات موسوم به “پای چوبی” در تونس، به مقر فرماندهی کل سازمان آزادی‌بخش فلسطین در منطقه “حمام الشط” حمله کردند و طی آن، ۶۸ فلسطینی و تونسی شهید و ۱۰۰ تن دیگر زخمی شدند.
همچنین در ۱۶ آوریل ۱۹۸۸ در تونس، یک تیم کماندویی اسرائیلی با مشارکت دو هلیکوپتر، ۴ کشتی و قایق لاستیکی و حدود ۲۰ عضو یگان ترور این رژیم، “خلیل الوزیر” از موسسان جنبش فتح را در نزدیکی بندر “قرطاجه” ترور کردند و طی آن، این مبارز فلسطینی به همراه شماری از محافظانش به شهادت رسیدند.
عملیات ترور رژیم اشغالگر به امارات رسید و مزدوران موساد این رژیم در نوزدهم ژانویه ۲۰۱۰ ، “محمود المبحوح ” از رهبران جنبش مقاومت حماس را در دبی ترور کردند.
در ۱۲ فوریه ۲۰۰۸ نیز موساد با مشارکت سازمان جاسوسی سیا، “عماد مغنیه” از فرماندهان حزب‌الله در دمشق ترور کرد. این اترور با انفجار خودروی میتسوبیشی پاجرو نقره‌ای رنگ در یکی از خیابان‌های دمشق انجام شد که طی آن، عماد مغنیه به شهادت رسید و دو نفر دیگر زخمی شدند.