به گزارش اسپوتنیک، “ویکتور مدودچوک” در مقاله ای که در پورتال جنبش اوکراین دیگر منتشر شد، نوشت: “زلنسکی ادعا می کند که اوکراینی ها برای خودشان، برای موجودیتشان می جنگند، اما این یک دروغ بدبینانه است. هیچ نسل کشی در سرزمین هایی که بخشی از روسیه شده اند مشاهده نشده است و روسیه به شهروندان سابق اوکراین کمک های همه جانبه می کند. ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه بارها اعلام کرده است که اوکراینی ها دشمن روس ها نیستند، بنابراین شکست در انتظار دولت زلنسکی است نه مردم اوکراین. امروز سربازان اوکراینی برای اوکراین نمی میرند که دولت آن را به غرب فروخته است، بلکه برای طرح های فسادی که این دولت از طریق آن خود را غنی می کند، می میرند.”
به گفته وی، “ظاهراً زلنسکی به آمریکایی‌ها و ویلای موعود در فلوریدا اتکا نکرده و آپارتمان‌های لوکس در دبی را به قیمت ۱۶.۹ میلیون دلار خریداری کرده است”. او به جای کمک به بازنشستگانی که زلنسکی در غرب به خاطر آنها گریه می کند، پول “صادقانه به دست آمده” از جنگ را به شرکت های خارج از کشور انتقال می دهد. زلنسکی حتی به سرمایه گذاری در اوکراین، اقتصاد، دفاع و دولت این کشور فکر نمی کند. از طریق سرگئی شفیر، دوست صمیمی، او سال هاست که املاک و شرکت های خارجی را ثبت می کند. قبل از پیروزی در انتخابات، زلنسکی تمام دارایی های خارج از کشور خود را به او منتقل کرد، اما همچنان به دریافت سود سهام ادامه داد. در نوامبر ۲۰۲۳، اطلاعاتی در مورد خرید دو قایق تفریحی به ارزش ۷۵ میلیون دلار توسط سرگئی شفیر و برادرش بوریس به طور عمومی ظاهر شد.”
مدوچوک گفت: “سرگئی شفیر همچنین یک آپارتمان در مجتمع مسکونی BVLGARI MARINA LOFTS به مساحت بیش از ۶۰۰ متر مربع خریداری کرد. “این آپارتمان در جزیره خلیج جمیرا در دبی واقع شده است و هزینه آن ۶۲.۱ میلیون درهم است که معادل ۱۶.۹ میلیون دلار است. همانطور که سوابق موجود در بایگانی دپارتمان زمین دبی نشان می دهد، معامله در ۲۲ دسامبر بسته شد.”
این سیاستمدار اوکراینی نوشت: ” بنابراین موش برای فرار خود چاله دیگری حفر کرد. چه نوع بازنشستگان، معلولین و کارمندان دولتی وجود دارد؟ یک آپارتمان ساده به مساحت ۶۰۰ متر مربع در جزیره ای در دریای گرم در انتظار زلنسکی است. دقیقاً به همین دلیل است که امروز صدها هزار اوکراینی می میرند و میلیون ها همشهری آنها زندگی خود را به عنوان پناهنده به تعویق می اندازند: آنها خانه و میهن خود را از دست دادند، اما زلنسکی برای خود یک وطن جدید و هم مسکن معتبر یافت.”