تقریبا همه تحلیلگران و محافل سیاسی بر این باور هستند که اختلاف فیما بین دو کشور از طرق دیپلماتیک و مذاکره حل و فصل خواهد شد.
آنهایی که با شرایط دو کشور آشنایی دارند به خوبی می دانند نه ایران مشکلی با حکومت پاکستان ویا مردم آن دارد و نه پاکستان مشکلی با ایران و مردم آن دارد و حتی دو کشور ادعای ارضی هم ندارند که بهانه ای برای درگیری فیما بین باشد.
منطقه بلوچستان پاکستان و منطقه سیستان و بلوچستان ایران از قدیم الایام مناطق پس تنش بودند وهستند ودر واقع این شرایط را انگلیسی ها قبل از خروج خود ایجاد کردند تا فتنه ای بی پایان در این منطقه حکم فرما باشد.
اگر به نقشه جهان نگاه کنید هر جایی که در آن اختلافاتی وجود دارد جایی است که روزی روزگاری استعمارگران اروپایی مخصوصا انگلیسی ها حضور داشتند و قبل از اینکه مجبور شوند استعمار خود را پایان دهند فتنه ای کاشتند تا آنجا تا ابد الدهر روی آرامش به خود نبیند.
نمونه های بسیار بارز آن هم مساله جامو و کشمیر و اسرائیل و فلسطین و… می باشد.
درباره منطقه بلوچستان هم به همین ترتیب است.
شاید بسیاری ندانند اما ارتش آزادیبخش بلوچستان که پاکستان مدعی است آنها را در ایران هدف قرار داده در اصل برای جدایی بلوچستان ایران تشکیل شده بود و هدف آن انجام کارهای تروریستی بر علیه ایران بود.
حتی در دوره هایی قبل از انقلاب، صدام حسین مستقیم و یا از طریق برخی کشورهای عرب حوزه خلیج فارس برای تلافی حمایت شاه ایران از کردهای عراق از اینها حمایت مالی و تسلیحاتی می کرد و بعد از انقلاب وجنگ ایران و عراق برای آسیب زدن به ایران این حمایت ها شدت گرفت.
وقتی درباره گروه تروریستی جیش العدل صحبت می کنیم اینها که روزی با نام جند الله معروف بودند، اینها هم منشق شده از گروه تروریستی القاعده می باشند و اینها هم برای انجام فعالیت های تروریستی در خاک پاکستان شروع به فعالیت کردند.
حال اینکه این گروه دست به کارهای تروریستی در خاک ایران زده و یا آن گروه دست به کار تروریستی در خاک پاکستان زده نمی تواند بهانه ای برای فراموش کردن اصل ماجرا یعنی تروریست بودن این گروه ها باشد و نباید فراموش کرد که هدف اصلی اینها بر هم زدن روابط صمیمی و دیرینه ایران و پاکستان می باشد و هرگونه اختلاف و تنش میان ایران و پاکستان در اصل به نفع این گروه های تروریستی و بقیه گروه های تروریستی در منطقه و به ضرر هر دو کشور می باشد.
از سوی دیگر نه منافع سیاسی و اقتصادی و اجتماعی پاکستان ایجاب می کند که بخواهد با ایران وارد جنگ شود و نه منافع سیاسی و اقتصادی و اجتماعی ایران ایجاب می کند که بخواهد وارد جنگ با پاکستان شود.
هیچ کدام هیچ نفعی از جنگ با یکدیگر نمی برند.
سالها است که هر دو کشور کمیته های مشترک برای مقابله با گروه های تروریستی تشکیل داده اند و ده ها جلسه با هم داشته اند اما متاسفانه به دلایل مختلف این کمیته ها هنوز نتوانسته اند شرایطی ایجاد کنند که امنیت مرزهای دو کشور تامین شود.
به نظر می رسد امروزه دیگر این بحث از بحث مذاکره و نظریه پردازی و… به یک ضرورت تبدیل شده و امروزه دیگر یک ضرورت است که ایران و پاکستان به سمت پیدا کردن راه حلی برای مقابله با تحرکات گروه های تروریستی در مرزهای خود بروند.
در حال حاضر چند بحث مطرح است که احتمال اینکه این موارد بخواهد راهکار بین دو کشور باشد بسیار زیاد است.
مهمترین این بحث ها این است که دو کشور نیروی ویژه مشترک تشکیل دهند که وظیفه تامین مرزها را داشته باشد و این نیروی ویژه مشترک حق آن را داشته باشد تا تروریست ها را در عمقی ویژه دنبال کند و با آنها به مقابله بپردازد.
یکی دیگر از راهکارها این است که دیوار مرزی ایجاد شود.
این مورد مدت ها مطرح بود اما به دلیل مسایل محیط زیستی با آن مخالفت می شد ولی به نظر می رسد امروزه به ضرورت تبدیل شده.
البته پاکستان بیشتر مخالف این ماجرا بود چون باز بودن مرزهای مشترک ایران و پاکستان بیشتر به نفع پاکستان است تا ایران این مرزها برای قاچاق کالای پاکستانی به ایران و همچنین قاچاق سوخت ارزان ایرانی به پاکستان استفاده می شود و بسیاری از شهروندان پاکستانی هم معمولا از مرز عبور می کنند و می آیند اینور مرز تا کالای سوبسید شده ایرانی بخرند و ببرند آنور مرز و … در چنین شرایطی عملا بستن مرزها بیشتر به ضرر پاکستان است تا ایران ولی خوب دیگر امروزه این ماجرا هم به یک ضرورت تبدیل شده.
یکی دیگر از راهکارها این است که در امتداد مرز یک کانال آبی از دریای عمان کشیده شود تا هم شرایط زیست محیطی تغییر کند هم اینکه به نوعی سدی برای عبور راحت تروریست ها باشد، البته بحث کشیدن این کانال هم بحث های خود را دارد.
به هر حال آنچه مسلم است و آنچه از صحبت های مقامات دو طرف ملاحظه می شود این می باشد که نه ایران و نه پاکستان تمایلی به ادامه این کشمکش ندارند و هر دو طرف به دنبال حل آن هستند.
حتی کار به جایی رسیده که برخی باور دارند اصلا درگیری ای در کار نیست و همه اش هماهنگ شده بوده وگرنه دو کشور روابطشان بسیار صمیمی تر از آن است که بخواهند وارد چنین چالشی شوند.
درپاسخ به آنهایی که هلهله برای راه افتادن جنگ میان ایران و پاکستان راه انداخته اند باید گفت چند روز منتظر باشید هلهله تان به گریه زاری تان تبدیل می شود، جنگی در کار نیست.