روابط عمومی وزارت بهداشت در واکنش به یادداشت عباس عبدی جوابیه ای به شرح زیر نوشت:
جناب آقای عباس عبدی در یادداشتی با عنوان « کم کم باید برای درمان به کشورهای همسایه برویم» مطالبی را به نظام سلامت نسبت و بدون استناد به هر گونه آمار، تحقیقات، مستندات و یا حتی شواهد نمونه وار و استقرائی، نقاط قوت نظام سلامت در ایران را نقاط ضعف جلوه داده است.
نوشته ایشان که بیشتر صبغه کلی گویی دارد و حتی از نظام معنایی یک توصیف یا استدلال روشمند پیروی نمی کند، بر چند محور خلاف واقع تأکید ورزیده است:
۱. استهلاک و ضعف زیر ساخت های بهداشت و درمان و کاهش نرخ ورود گردشگران سلامت به کشور
۲. وابستگی نظام درمان کشور به کشورهای همسایه
۳. کاهش استقبال از دوره دستیاری تخصصی
۴. مهاجرت کادر درمان
۱. وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، در بیش از دوسال گذشته، زیر ساخت های اساسی و کم سابقه ای را در حوزههای مختلف بهداشت، درمان، دارو، آموزش، پژوهش و دانشجویی به موقع اجرا گذاشته است که پوشش بیمه سلامت و کاهش سهم مردم از هزینه خدمات درمانی، بیمه رایگان بیش از ۱۲ میلیون نفر از افراد فاقد بیمه پایه سلامت از پنج دهک ابتدایی جامعه، برای اولین بار در تاریخ نظام سلامت کشور ، درمان رایگان سه دهک ابتدایی جامعه و شهرهای زیر ۲۰ هزار نفر جمعیت با جمعیتی بالغ بر ۳۳ میلیون نفر در قالب نظام ارجاع، تأسیس صندوق بیماران صعب العلاج با اعتبار ۱۲ هزار میلیارد تومانی برای رایگان شدن کامل هزینه های دارویی بیماران صعب العلاج ، بیمه سلامت رایگان مادران باردار و کودکان تا پنج سالگی، پویش ملی سلامت و پایش دیابت و پرفشاری خون بیش از ۴۰ میلیون ایرانی تا ۲۰ دی ۱۴۰۲ و ثبت رکورد جدید در مشارکت مردم در حوزه سلامت ، توزیع ۲۶۳ مورد تجهیزات پزشکی سرمایه ای سنگین با تمرکز بر مناطق محروم و کم برخوردار در جهت ارایه خدمات عادلانه سلامت، کسب رتبه اول در منطقه در حوزه تحقیقات علوم پزشکی، ارتقای رتبه علمی حوزه پزشکی از ۱۶ به ۱۵ در دنیا، توسعه شرکت های دانش بنیان در حوزه سلامت و رشد ۴۰ درصدی شرکتهای دانش بنیان در حوزه سلامت در دو سال اخیر (۱۱۰۹ شرکت در دوسال اخیر در مراکز رشد ایجاد شده است)، تاسیس ۱۵ پارک علم و فناوری در حوزه سلامت ، تاسیس ۲۳ مرکز رشد و ۱۱ مرکز نوآوری برای اولین بار در کشور در حوزه سلامت، تولید ۲۰۸ محصول تجاری سازی شده سلامت محور در دو سال اخیر و رشد تولید بیش از ۳۰ درصدی تنها بخشی از آن است.
بنابراین سخن از تضعیف زیرساخت های سلامت نه تنها واقع گرایانه که حتی برای افراد کمتر آشنا با نظام سلامت کشور باورپذیر و قابل پذیرش نیست.
۲. تنها در سال گذشته، یک میلیون و ۲۰۰ هزار گردشگر سلامت وارد کشور شدند که بیش از یک میلیارد دلار درآمد ارزی برای کشور داشته است. بنابراین حوزه علوم پزشکی ایران بر لبه دانش قرار دارد و بر عکس قبل از انقلاب، امروز نیاز به اعزام هیچ بیماری به خارج برای درمان نیست. ابتدای انقلاب هم پزشک از خارج می آوردیم و هم بیماران را به خارج برای درمان اعزام می کردیم، اما به برکت پیشرفت هایی که حاصل شده، در همه زمینه های پزشکی ایران در لبه دانش قرار دارد و خوشبختانه این پیشرفت ها اعتمادی ایجاد کرده است که غیر از هموطنان، مردم سایر کشورها نیز اقبال پیدا کرده اند برای دریافت خدمات پزشکی و سلامت به ایران سفر کنند.
۱۵۵ هزار تخت بیمارستانی در کشور وجود دارد که اگر ضریب اشغال متوسط آن ها ۷۰ درصد باشد به طور متوسط ۳۰ درصد از تخت های بیمارستانی کشور خالی و ظرفیت خوبی برای جذب گردشگران سلامت است.
همچنین ۳۰ هزار مرکز درمانی به جز مطب ها داریم که در تمام نقاط کشور گسترده شده و آماده خدمت رسانی است و افزون بر آن ۲۵۰ مرکز درمانی و بیمارستان در کشور مجوز IPD دارند که دارای آخرین استانداردها برای جذب گردشگر سلامت به شمار می آیند. حدود ۶۰ هزار پزشک متخصص و فوق تخصص با کیفیت بالا در کشور وجود دارند که کمتر کشوری این میزان از توانمندی را داراست. پزشکان متخصص ما به خاطر تعداد زیاد بیماری که دیده اند و جراحی های فراوانی که انجام داده اند، توانمندی ها و مهارت های ویژه ای دارند. به همین جهت نتایج درمانی پزشکان ایرانی درخشان است و بین کشورهای منطقه اعتماد ساز بوده
۳. سال گذشته برای اولین بار در تاریخ وزارت بهداشت ۴ هزار نفر در چهل و نهمین آزمون دستیاری پذیرفته شدند که در مقایسه با سال ما قبل و ظرفیت مشابه، حدود ۵۰۰ دستیار تخصصی ، بیشتر جذب و پذیرفته شدند و از سوی دیگر، صندلیهای خالی آزمون خصوصاً در رشتههای مورد نیاز، به طور چشمگیری پُر شد.
به عنوان نمونه در رشته بیهوشی، حدود ۵۰ درصد از صندلیهای خالی، امسال پُر شد و به رغم این استقبال چشمگیر، تعداد قابل توجهی از دستیاران در مرحله تکمیل ظرفیت و پذیرش بومی پذیرفته شدند.
۴. از جمله اقداماتی که در فضای مجازی انجام میشود، اعلام آمارهای غیرواقعی از مهاجرت و ایجاد ترس و اضطراب در کادر درمان است. برخی منابع نامعتبر با اعلام آمارهای خلاف واقع و با استفاده از تکنیک های عملیات روانی، کادر درمان را ترغیب به مهاجرت میکنند؛ زیرا برخی با شنیدن مداوم این آمارها تصور میکنند که رقابتی شدید در بین کادر درمان برای مهاجرت وجود دارد و حال آن که آمار مهاجرت کادر درمان در فضای مجازی غیرواقعی است.
کادر درمان نیز مانند هر قشر دیگری ممکن است مهاجرت کنند؛ اما شاهد بزرگ نماییهایی در فضای مجازی در باره مهاجرت آنها هستیم و عمده آماری که در این زمینه مطرح میشود بر اساس دریافت گواهی سؤ سابقه و سو پیشینه توسط کادر درمان است که این موضوع را معادل مهاجرت میگیرند.