سیدمجتبی میرلوحی تهرانی، معروف به نواب صفوی، روحانی شیعه، بنیان‌گذار و رهبر جمعیت فدائیان اسلام، از پیشتازان مبارزات مسلحانه علیه رژیم پهلوی بود. او بامداد ۲۷ دی‌ماه سال ۱۳۳۴ همراه چند تن از یارانش توسط رژیم پهلوی گلوله‌باران و اعدام شد.
«در سال ۱۳۳۲ یا ۱۳۳۳ در مشهد یک سری از طلاب مشهد تحت تأثیر نواب قرار گرفتند، از جمله خود من!» این را رهبر معظم انقلاب در سال ۱۳۶۳ گفتند و ادامه دادند: «می‌توانم بگویم عنصری که برای اولین بار، در روح و دل من یک هیجان سیاسی انقلابی و یک حالت علاقه به مبارزه برای خدا و برای اسلام به وجود آورد، شهید نواب صفوی و سخنرانی‌های ایشان بود.»
سپس تعریف کردند: «یک بار شهید نواب با یارانش برای بازدید طلاب آمدند مدرسه سلیمان خان. من هم در مدرسه سلیمان خان بودم و اول طلبگی من بود. به قدری دیدار او، اخلاق او، حرف زدن او، کلماتی که می‌گفت و مخاطب قرار دادن یک ـ یک طلابی که با آن‌ها روبرو می‌شد، بر من و سایرین اثر گذاشت که وقتی نواب از جلسه رفت بیرون، مثل کسی که از پای یک فیلم پر هیجان ۴ـ۳ ساعته بیرون بیاید، شده بودم.»
آیت‌الله خامنه‌ای جمله آخر خود را این طور توضیح می‌دهند: «کسی که یکدفعه از پای یک فیلم پر هیجان ۴ـ۳ ساعته بیرون بیاید، دنیای بیرون برایش بیگانه است. هنوز فضای آن فیلم را دور و بر خودش حس می‌کند و خیال می‌کند هنوز آن جاست. مفاهیم معمولی زندگی برایش می‌شود بیگانه. برای من، وقتی که از آن دیدار خارج شده بودم، مفاهیم معمولی زندگی بیگانه شده بود. شاید برای خیلی از طلبه‌هایی که آن جا بودند هم همین طور بود.»
۲۷۲۷