جوان نوشت: متأسفانه باید قبول کرد در غیاب صدای متحد و قاطع حاکمیت در زمینه حجاب، «کشف لباس» و «حیازدایی» در برخی نقاط شهرمان در حال عادی‌شدن است. چه کسی باید پاسخگوی این وضعیت باشد؟ پایان این مسیر کجاست؟ اصلاً در کدام نقطه جریان اپوزیسیون داخلی و خارجی نظام و جریان فرهنگی منفعل در درون حاکمیت و بدنه حزب‌اللهی کشور بر سر وضع نابهنجار جامعه توافق خواهند کرد و به تعادل خواهند رسید؟ اصلاً اگر برسند!
در ماجرای اخیر آمران به معروف در مترو که با سانسور، تحریف و شیطنت رسانه‌ها به پدیده «حجاب‌بان‌ها» موسوم شد، صرف‌نظر از برخی کج‌سلیقگی‌های اجرایی، برکات و آثار ملموسی را در همین فعالیت‌ها می‌توان مشاهده کرد.این حرکت باعث شد باز مسئله حجاب روی میز رسانه‌ها، مسئولان و مردم قرار گیرد و از نظر من تا وقتی وضعیت این است، باید حجاب سرخط اخبار کشور باشد.
این روزنامه افزود: پس در این شرایط، صبر و تحمل، آشفته‌ترین راهبرد ممکن است، بنابراین این راهبرد آشفته که توصیه مشاوران و تصمیم‌سازان نابخرد، تجویز نخبگان دور از میدان و انتخاب عافیت‌طلبانه برخی از مسئولان است، باید از سوی عده‌ای کنار گذاشته و گزینه بدیلی از طرف آن‌ها ارائه شود. این گزینه جایگزین قرار نیست لزوماً و ضرورتاً بهترین گزینه باشد. فقط کافی است رنگ و بوی انفعال و سکوت نداشته باشد و از جنس «پس‌فرداهای موهوم» نباشد. همین مقدار به عنوان مانعی برای فراموشی کامل بحران حجاب و غرق‌نشدن در روزمره‌های بیهوده بس است؛ و این مهم‌ترین دستاورد آمران به معروف و فعالان مردمی حجاب در حرکت اخیرشان بود.