اصلاحات نیوز؛ به رغم اشتهار بنی‌صدر به عنوان چهره‌ای لیبرال و خلخالی به خشونت‌طلبی او از بنی‌صدر حمایت کرد و اتفاقا پایگاه مردمی و اجتماعی هم داشت و چه بسا در موفقیت بنی‌صدر هم اثر گذاشت کما اینکه خود خلخالی هم بارها با رای مردم نماینده مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری شد در روزگاری که نظارت استصوابی در کار نبود و این یعنی کارنامه او نزد بخش هایی از جامعه مثبت بوده است و جنس داوری مانند امروز نبوده است.
به گزارش عصر ایران، در نظر داشته باشیم هر بار که یکی از ژنرال‌ها و شکنجه‌گرها یا کار‌به‌دستان رژیم سابق را اعدام می‌کرد نخستین گروهی که برای او هورا می‌کشید و او را “نمایندۀ قهر انقلابی خلق‌های ستم‌کشیدۀ ایران” می‌دانستند مارکسیست‌ها بودند نه اسلامی‌های سنتی. این حمایت تا جایی بود که حزب توده ایران رسما از کاندیداتوری او در مجلس برررسی نهایی قانون اساسی ( خبرگان قانون اساسی)حمایت کرد. حزب جمهوری اسلامی اما او را در فهرست خود قرار نداد و نامزد حزب توده باقی ماند!
جایگاه او به عنوان نماینده قهر انقلابی توده‌ها نزد گروه‌های چپ اما بعد از خبر اعدام افراد منتسب به گروه خلق ترکمن فرو ریخت و سازمان‌های مارکسیستی هم در مقابل او قرار گرفتند چون دیدند قهر انقلابی دامان خود آنها را گرفته! حزب توده البته به این قافله نپیوست.
رابطه بنی‌صدر با خلخالی نیز بر سر تخریب آرامگاه رضاشاه پهلوی در شهرری شکرآب شد اگرچه اولین رییس جمهوری از او به سبب ماجرای دادگاه هویدا – اعدام زودهنگام یا کشتن قبل از اعدام رسمی- هم ناخرسند بود.