اصلاحات نیوز؛ سید حسن خمینی طی سخنانی در همایش نکوداشت وکلای شرعی امام خمینی(س)، گفت: یاران امام در حوزه وکالت زیاد هستند، اما صفاتی در نوع آنها وجود دارد؛ به خصوص کسانی که در روزهای نخستین و روزهای سخت مبارزه به امام ملحق شدند.
به گزارش جماران، مهمترن بخشهای صحبتهای حجتالاسلام سیدحسن خمینی را میخوانید:
ساواک میگوید اجازه شهریه دادن برای حضرت امام وجود ندارد. مرحوم ابوی میگوید شهریه ارتباط مرجع با بدنه حوزه است و در بیت امام تصمیم گرفته میشود که به اسم فرد دیگری این شهریه داده شود.
آیت الله شیخ حسن صانعی گفت، پیش آمیرزا احمد آشتیانی رفتیم و گفت به این شرط میپذیرم که امام به من وکالت بدهد.
وکلای امام از خود گذشتگی داشتند و این رمز پیروزی انقلاب است که کسانی همراه رهبر او بودند که خودشان را ندیدند، از «من» عبور کرده بودند و در دایره منیّت گرفتار نشده بودند.
مرحوم آقای مطهری میگفت سخنان امام فراتر از دوران ما است و عصرها باید بگذرد تا عمق آن مشخص شود.
امام را بازیگر نمیدانستند و هرکدام از یک زاویه به این رسیده بودند. مرحوم آیتالله هاشمی گفت مرید امام شدم چون در اندرونیاش همان فرش بیرونی بود و ریا در رفتار او نبود.
وقتی امام را به ترکیه تبعید کردند گفت یک حسرت بیشتر ندارم؛ شاگردانی تربیت کردهام که نزدیک آخر خط هستند؛ علقهاش شاگردانش بود.
روزی که امام گفت میخواهم به پاریس بروم، از نظر تحلیلی آخرش آوارگی در اروپا بوده؛ در سن ۸۰ سالگی به مرجعیتش پشت پا زده و میگوید فرودگاه به فرودگاه میروم و مبارزه میکنم.
سید حسن خمینی تأکید کرد: یکی دیگر از ویژگیهایی که یاران امام داشتند، «عزت» است. انسان ها گرفتار ظلم میشوند، اما بعضیها هستند که انظلام را نمیپذیرند.
روزی که امام را گرفتند و به تهران بردند، گفتند وقتی من را گرفتند و به طرف تهران آوردند؛ در جاده ماشین به طرف دریاچه نمک پیچید و مطمئن شدم که میخواهند من را بکشند و یک لحظه به خودم مراجعه کردم که ببینم میترسم؟ دیدم نمیترسم.
آنچه که بسیار خطرناک است ظلم نیست، بلکه پذیرش ظلم است. تاریخ ما غرق کسانی است که توجیهگر بدترین جنایتها بودهاند و کسانی که برای مغول افسانهسرایی کردند.
روزی که حکومت عثمانی فروپاشید، یک تعداد محدودی صهیونیست توانستند فلسطین را بگیرند؛ مردمی که استبداد عثمانی را بپذیرند، استعمار صهیونیستی را هم میپذیرند.
آنچه که باید در یک ملت زنده شود عزت است و نباید گذاشت عزت بمیرد. اگر عزت در مقابل حاکم داخلی مُرد در مقابل دشمن خارجی هم خواهد مُرد.